Μετά απο τέσσερα χρόνια ανεργίας και πεννίας, αφήσαμε τα παιδιά στην
πενθερά και καταφερα να κάνω το όνειρό μου επιτέλους πραγματικότητα:
Βγήκα με την γυναίκα μου μιά βόλτα. Έτσι θέλει, να ρίχνουμε και καμμιά
μπουνιά στην μιζέρια πρίν προλάβει αυτή να μας καταβάλλει. Πήγαμε εκεί
που πρωτογνωριστήκαμε πρίν παντρευτούμε. Σ'ένα μπαράκι της Θεσσαλονίκης
πολύ απλό και παρεϊστικο με τον δικό του χαρακτήρα και διάκοσμο. Βρήκα
παλιούς φίλους γνωστούς και ο κάθε χαιρετισμός αγκαλιές και πειράγματα.
Ξαφνικά αλλάζει ο φωτισμός σταματά η μουσική και μιά θεατρική παράσταση
αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Τρείς ηθοποιοί σε ένα μικρό πατάρι ανάμεσα στα
βαρελια μπύρας και με ένα παραβαν να κρύβει το βεστιάριο σε μιά γωνιά
διέκοψαν μεν τα αστεία και την κουβέντα που είχα με την σύζυγό μου, αλλα
κατάφεραν επι μία ώρα να αποσπάσουν το ενδιαφέρον και το χειροκρότημα όλων.
Εκεί μεσα λοιπόν θαύμασα το τί μπορεί να δημιουργήσει το Ελληνικό δαιμόνιο.
Εν μέσω της γενικής μιζέριας πάλι ο Ελληνας παντρεύει και πάλι καινοτομεί.
Εκει που δέν το περιμένεις σου φτιάχνει κάτι καινούργιο αυτός ο εκ φύσεως
μάστορας, σου δίνει δουλειά, γεμίζει το μαγαζί, σε κάνει και σκέφτεσαι.
Α, και τελικά μαλώσαμε με την σύζυγό μου και κοιμηθήκαμε χώρια.
Μετά απο τέσσερα χρόνια σε κάποιο Πάσχα πάλι εάν καταφέρουμε
και πραγματοποιήσουμε την επόμενη βόλτα μας ίσως συμφιλιωθούμε.
A simple walk after four years.
After four years unemploee and broke, we left our children to my mother
in law and finally i could bring my dream so to come true:
I went with my wife for a walk. So need this misery, from time to time a
punch in the face, before it achieve to enslave us all. We went there
where we met before we get married. In a bar in Thessaloniki, small simple
with its own character and decoration. I found friends and every greeting
was a hug with very funny mood. Sudenly the lights changed the music stoped
and a theatrical performance started. Three actors in a tiny stage beside
the beer barrels and a wardrobe in the corner, interupt our discussion and
the stories with my wife, but they achieve almost for an hour to attract my
attention and the clapping of everyone. In there i admire of what the Greek
daemon is able to create. While we all are in a misery Greek again creates
and inovates again. From there that you cannot expect anything he creates
something new as a natural builder, he gives you job, he fills a shop,
he makes you think.
Oh, by the way, we come in an argument with my wife and we slept apart.
After four years maybe we could repeat just a walk again and maybe then
we will be friends again.
πενθερά και καταφερα να κάνω το όνειρό μου επιτέλους πραγματικότητα:
Βγήκα με την γυναίκα μου μιά βόλτα. Έτσι θέλει, να ρίχνουμε και καμμιά
μπουνιά στην μιζέρια πρίν προλάβει αυτή να μας καταβάλλει. Πήγαμε εκεί
που πρωτογνωριστήκαμε πρίν παντρευτούμε. Σ'ένα μπαράκι της Θεσσαλονίκης
πολύ απλό και παρεϊστικο με τον δικό του χαρακτήρα και διάκοσμο. Βρήκα
παλιούς φίλους γνωστούς και ο κάθε χαιρετισμός αγκαλιές και πειράγματα.
Ξαφνικά αλλάζει ο φωτισμός σταματά η μουσική και μιά θεατρική παράσταση
αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Τρείς ηθοποιοί σε ένα μικρό πατάρι ανάμεσα στα
βαρελια μπύρας και με ένα παραβαν να κρύβει το βεστιάριο σε μιά γωνιά
διέκοψαν μεν τα αστεία και την κουβέντα που είχα με την σύζυγό μου, αλλα
κατάφεραν επι μία ώρα να αποσπάσουν το ενδιαφέρον και το χειροκρότημα όλων.
Εκεί μεσα λοιπόν θαύμασα το τί μπορεί να δημιουργήσει το Ελληνικό δαιμόνιο.
Εν μέσω της γενικής μιζέριας πάλι ο Ελληνας παντρεύει και πάλι καινοτομεί.
Εκει που δέν το περιμένεις σου φτιάχνει κάτι καινούργιο αυτός ο εκ φύσεως
μάστορας, σου δίνει δουλειά, γεμίζει το μαγαζί, σε κάνει και σκέφτεσαι.
Α, και τελικά μαλώσαμε με την σύζυγό μου και κοιμηθήκαμε χώρια.
Μετά απο τέσσερα χρόνια σε κάποιο Πάσχα πάλι εάν καταφέρουμε
και πραγματοποιήσουμε την επόμενη βόλτα μας ίσως συμφιλιωθούμε.
A simple walk after four years.
After four years unemploee and broke, we left our children to my mother
in law and finally i could bring my dream so to come true:
I went with my wife for a walk. So need this misery, from time to time a
punch in the face, before it achieve to enslave us all. We went there
where we met before we get married. In a bar in Thessaloniki, small simple
with its own character and decoration. I found friends and every greeting
was a hug with very funny mood. Sudenly the lights changed the music stoped
and a theatrical performance started. Three actors in a tiny stage beside
the beer barrels and a wardrobe in the corner, interupt our discussion and
the stories with my wife, but they achieve almost for an hour to attract my
attention and the clapping of everyone. In there i admire of what the Greek
daemon is able to create. While we all are in a misery Greek again creates
and inovates again. From there that you cannot expect anything he creates
something new as a natural builder, he gives you job, he fills a shop,
he makes you think.
Oh, by the way, we come in an argument with my wife and we slept apart.
After four years maybe we could repeat just a walk again and maybe then
we will be friends again.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου