Ράσσα

Και οι δυό τους ρασσοφόροι.
Ο ένας τα τίμησε και ο άλλος τα
έβαψε με το χρώμα του κόμματος.
Ο ένας Αρχηγός, ο άλλος οπαδός.
Γνωστό οτι δέν κάνουν τα ράσσα
τον Παπά αλλα ο Παπάς τα ράσσα.

Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άξιοι απο
τον Άνθιμο μέχρι τον Παπα Ηλία
και γι'αυτό υπάρχει ακόμη ελπίδα
στην Ελλάδα.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

(Ο σχολιασμός έγινε σε λάθος ανάρτηση. Μεταφέρω τα σχόλια
στην αναφερομένη)

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς κανείς από τους δύο δεν τα τίμησε... Ο μακαριστός Χριστόδουλος ήταν χαρισματικός αλλά δυστυχώς έκανε πολύ μεγάλο κακό στα θέματα της Πίστεως...Μακάρι να μετανόησε πριν το τέλος του.
Δεν αποκατέστησε τον Κανονικό Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ Νικόδημο αλλά με πλαστογραφία των ψηφοδελτίων των αρχιερέων πέτυχε τη μετάθεση στη Μητρόπολη Αττικής του κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτη ο οποίος συγκλόνισε το πανελλήνιο με σκάνδαλα ηθικής και οικονομικής φύσεως.
Μας έφερε τον αιρετικό Πάπα στην Αθήνα και πήγε στη Ρώμη αδιαφορώντας για την αντίθετη άποψη της Ιεράς Συνόδου!
Επέτρεψε τη διοργάνωση συνεδρίου του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών στην Ελλάδα. Μετείχε σε διάφορες συμπροσευχές όπως στην Καμπέρα μαζί με τους αιρετικούς και αλλοθρήσκους.
Χαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία ως προσωπικό δεδομένο ενώ τον περιέβαλαν άνθρωποι που δεν εμπνέουν ορθής πίστεως και βίου.
Άνθρωποι όπως ο Θωμάς Συνοδινός, ο Κατερίνας, ο Βαβύλης, ο Γιοσάκης, ο Μπεζενίτης και ο Κουμαριανός!
Μας χειροτόνησε επισκόπους τον Κουμαριανό και τους πρωτοπόρους του Οικουμενισμού στη χώρα μας, τον Σύρου κ Δωρόθεο, τον Δημητριάδος κ Ιγνάτιο καθώς και τον Μεσσηνίας κ Χρυσόστομο.
Μητροπολίτης Σύρου κ Δωρόθεος:
Από τον φιλορθόδοξο σύλλογο “ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ”
“Οικουμενισμός και Οικουμενιστές είναι υπαρκτά όντα, όχι πλάσματα της φαντασίας μας ”
α) Έκφώνηση από λαϊκό! μεταξύ άλλων λειτουργικών αιτήσεων και η εξής:
“ο Κύριος να έχει καλά τους επισκόπους Φραγκίσκο και Δωρόθεο”∙
β) να θυμιάζεται τρις εντός του βήματος ο κ. Δωρόθεος από ρωμαιοκαθολικό κληρικό∙
γ) να μνημονεύονται επισήμως στην “Λειτουργική Αναφορά” το όνομα του πάπα Βενέδικτου και μαζί αμέσως “των επισκόπων μας Φραγκίσκου (Ρ/καθολ.) και Δωροθέου (Ορθοδ.)”∙
δ) περί δε το τέλος της τελετής τον κ. Δωρόθεο από ειδική λετουργική θέση να απευθύνη... ομιλία εις το εκκλησίασμα…
(Όλα αυτά) άραγε δεν συνιστούν μικρές εκχωρήσεις οι οποίες -προς το παρόν(!)- δίνουν την εντύπωση ότι διαφορές δεν υπάρχουν κι έτσι χτίζεται ένα πλαστό επικοινωνιακό οικοδόμημα ενότητας;…
Μετά τιμής ΣΤΥΛ. ΛΑΓΟΥΡΟΣ, Θεολόγος».
Ας θυμηθούν, όσοι παρακολουθούν τα θέματα αυτά, τα οικουμενιστικά βήματα ειδικά στη Σύρο: τον εκκλησιασμό των μαθητών, τη μια στην Παπική Εκκλησία και την άλλη στην Ορθόδοξη και την μετάδοση της Θ. Κοινωνίας εναλλάξ σε Ορθόδοξους και Παπικούς μαθητές, όπως μας το παρουσίασε προ ετών ο
π. Θεόδωρος Ζήσης.
28 Ιουνίου 2010 1:21 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

(Ο σχολιασμός έγινε σε λάθος ανάρτηση. Μεταφέρω τα σχόλια
στην αναφερομένη)

Ανώνυμος είπε...

Ας θυμηθούμε εκείνη την ανατριχιαστική περιγραφή στην “Ελευθεροτυπία” από τον Καθηγητή της Νομικής Κώστα Μπέη (νυν πρεσβύτερο της Μητροπόλεως Πρεβέζης), για την οικουμενική λειτουργία στον καθεδρικό καθολικό ναό της Άνω Σύρου, κατά την οποία, σύμφωνα με τη γλαφυρή περιγραφή του κ. Μπέη: «Ορθόδοξοι, καθολικοί και διαμαρτυρόμενοι, Έλληνες και ξένοι, διάβασαν και ξαναδιάβασαν σε περισσότερες γλώσσες δυνατά από την προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου… Κατά τις δεήσεις, μνημονεύθηκαν από κοινού» ο Πάπας Ιωάννης-Παύλος και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
«Εκ περιτροπής στην κοινή τούτη λειτουργία έψελναν η ορθόδοξη και η καθολική χορωδία. Και ρίγη διαπερνούσαν το πολυποίκιλο εκκλησίασμα... Και όταν ήλθε η ώρα της θείας κοινωνίας, εμβάπτιζε την όστια στο δισκοπότηρο με τον οίνο, έτσι ώστε κατά το λόγο του μεγάλου Αθηναγόρα να μπορούμε όλοι να κοινωνήσουμε από το ίδιο δισκοπότηρο. Και κοινωνήσαμε. Καθολικοί, ορθόδοξοι και διαμαρτυρόμενοι. Από το κοινό δισκοπότηρο της κοινής πίστης…»!
Σε εκείνη τη «οικουμενική λειτουργία» δεν ήταν παρών Ορθόδοξος Επίσκοπος.
Να λοιπόν που αρχίζει, με τον νυν Μητροπολίτη Σύρου, να πραγματοποιείται και νομιμοποιείται τώρα, εκείνο που δεν έγινε τότε, να παίρνει δηλαδή επίσημο χαρακτήρα η ουνιτικού τύπου «ένωση των εκκλησιών», χωρίς να αφίστανται οι της Παπικής Εκκλησίας των βλασφημιών προς το Άγιο Πνεύμα και όλων των αιρετικών δοξασιών τους. Να αποδεικνύεται ότι, όλα όσα έχουν συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν δεν είναι τυχαία, αλλά καλά σχεδιασμένα βήματα, που υπηρετούν ένα μακροπρόθεσμο στόχο: την συγχώνευση Βατικανού και Φαναρίου υπό τον Πάπα.
http://aktines.blogspot.com/2009/09/blog-post_02.html
Μητροπολίτης Δημητριάδος
κ Ιγνάτιος:
Επιβλήθηκε στη Μητρόπολη Δημητριάδος με την απόφαση της Συνόδου και τη καταστολή των ΜΑΤ παρόλο που ο πιστός λαός δεν τον ήθελε. Έχει συμπροσευχηθεί με Αγγλικανικές “ιέρειες”, έντυσε κοριτσάκια παπαδίνες και επέβαλε την ανάγνωση λειτουργικών κειμένων στη Δημοτική.
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=8635
Το 2006 η Εκκλησία της Ελλάδος με εκπροσώπους τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ Ιγμάτιο και τον Καλαβρύτων κ Αμβρόσιο αποδέκτηκε το αντίχριστο κείμενο του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (Βραζιλία 2006) όπου αναγνωρίστη-καν ως Εκκλησίες οι εκατοντάδες αιρετικές προτεσταντικές ομολογίες και αποκλήθηκαν οι δογματικές τους εκτροπές: «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος»!
(Εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», τεύχος 3ης & 10ης Νοεμβρίου 2006)
Μητροπολίτης Μεσσηνίας και Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών κ Χρυσόστομος:
Προπαγάνδισε στη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Οκτώβριο του 2009 ότι η Ορθοδοξία “ανήκει στην Εκκλησία” προπαγανδίζοντας τις ιδέες των αιρετικών και παρόλα αυτά η Σύνοδος του εμπιστεύεται την εκπροσώπηση στο Διάλογο με τους αιρετικούς!!!
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/02/blog-post_5401.html
28 Ιουνίου 2010 1:21 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

(Ο σχολιασμός έγινε σε λάθος ανάρτηση. Μεταφέρω τα σχόλια
στην αναφερομένη)
Ανώνυμος είπε...

Τάσσεται υπέρ του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους και δεν έχει καμία αντίρρηση για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τους δημόσιους χώρους όταν Άγιοι μαρτύρησαν για να μην απομακρυνθεί εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού! http://aktines.blogspot.com/2009/12/m-x.html
Ο μακαριστός Χριστόδουλος μιλούσε με περιφρόνηση για τους Ορθοδόξους πιστούς τους οποίους χαρακτήριζε “Ταλιμπάν” της Ορθοδοξίας και ως τέτοιους ακραίους χαρακτηρίζει όσους δεν αποδέκτηκαν την αγιοποίηση του εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης, όταν Ιερομάρτυρας είναι αυτός που θυσιάζεται για ΜΟΝΟ για την Ορθή Πίστη του Χριστού ενώ αν θυσιάζεται για τη πατρίδα ή για τη πίστη και τη πατρίδα είναι Εθνομάρτυρας. Όμως ο Χρυσόστομος Σμύρνης είχε αιρετικά φρονήματα, αναγνώριζε ως Εκκλησίες τις αιρέσεις (και με την "αγιοποίησή" του αμνηστεύεται ο Οικουμενισμός) και ήταν μεταξύ άλλων πολέμιος του Μοναχισμού.
http://thriskeftika.blogspot.com/2010/01/blog-post_7658.html
Έθεσε σε αργία τον Πρωτοπρεσβύτερο κ Θεόδωρο Ζήση – ενός εκ των συγγραφέων της ομολογίας της πίστεως κατά του οικουμενισμού- επειδή είχε πει το αυτονόητο “ότι οι ογδόντα επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος έπρεπε να αναλάβουν τις ευθύνες τους” και ασκούσε αρνητική κριτική στον “Ορθόδοξο Τύπο”.
28 Ιουνίου 2010 1:22 μ.μ.

ΑΔΗΣ είπε...

Πήγαινα και άναβα ένα κεράκι. Μέσα
στην Εκκλησία μόνον δύο γιαγιάδες
ένας παππούς και ο Ιερέας. Ερημιά.
Ο Χριστόδουλος τις ξαναγέμισε με
αποτέλεσμα λόγω της κοσμοσυρροής
να μήν μπορώ κάν να πλησιάσω.
Σήμερα, στους Nαούς που εισέρχεται
ο Ιερώνυμος αποχωρούν οι πιστοί.
Πρόσεξα οτι για τον πράσινο
Αρχιεπίσκοπο, λίγες λέξεις
χρησιμοποίησες και ορθώς.
Έτσι κι αλλιώς είναι άφαντος, και απών.

Την ένωση των Εκκλησιών μόνον ο
Ιδρυτής τους μπορεί και μόνον
Αυτός θα την κάνει. Όποια άλλη
προσπάθεια είναι εκ του πονηρού.
Αφού παραβλέπεις ομως το έργο
ενός Αρχιεπισκόπου που αναβίωσε
μέσα στις ψυχές και στους ναούς
την Θρησκεία και τον Ελληνισμό,
τοτε με την αυτή λογική του
συλείτουργου με άλλα δόγματα,
εγώ θα αντιπροτείνω να καταργηθεί
απο τον Χριστιανισμό ότι έχει σχέση
με τα παραμύθια των λεπρών και
μιαρών αιχμαλώτων της Αιγύπτου που
αυτοαναγορεύθηκαν σε "εκλεκτούς",
που παλεύουν και νικουν τον ίδιο τον
"θεο" τους τον Βααλ τον θεό των
ηφαιστείων.

Theoprovlitos είπε...

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ "TO ZANTE"

http://theoprovlitos.blogspot.com/2010/12/to-zante.html