Γέμισε η Θεσσαλονίκη Βουλγαρο-τουρκό-γυφτους.

Τα παιδιά τους μέσα στην βρώμα. Ανεμβολίαστα
με εμφανή δερματικά νοσήματα κυκλοφορούν με
μαγίο και παίζουν ανενόχλητα στις γειτονιές.
Οι γονείς τους τα πετάνε μέσα στους κάδους
απορριμάτων για να βρούνε τα χρήσιμα είδη.
Οι γυναίκες τους τσιγαράκι, παντόφλα παραλίας
ή ξυπολυταρία τσουλάνε καθημερινά τα καρότσια
με το χαρτοκιβώτιο κουβεντιάζοντας γελαστές.
Οι άντρες τους κυκλοφορούν με BMW ξυπόλλυτοι
και άπλυτοι αλλα καθημερινά πλένουν επιμελλώς
τα βανάκια τους (έχουν 2-3 τουλάχιστον) και
όλα με πινακίδες Βουλγαρίας. Όλοι τους, το
σπίτι τους, γύρω απο το σπίτι τους βρώμα και
μυρωδιά στάβλου, αλλα τα βανάκια πεντακάθαρα.

Κάθε 2-3 ημέρες, συνήθως βράδυ, βλέπεις καμμιά
10αρία νεοφερμένους της ράτσας τους να κόβουν
βόλτες κοντά στο σπίτι και αφού κατουρήσουν και
χέσουν όπου βρούν χωρίζονται ανα δυάδες και
χάνονται προς το κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους περιλαμβάνει
να έρχονται κατα πάνω σου για να παραμερίσεις
εσύ (έχω ρίξει αγκωνιές και γονατιές) και το
να πετάνε πολλές μπανανόφλουδες στον δρόμο και
μετά να περιμένουν κάποιον παππού ή γιαγια να
τις πατήσει για να χαρούνε ή να ληστέψουνε.

Τουλάχιστον 50-70 ευρώ καθημερινά αφορολόγητα
όλα σε κέρματα το μεροκάμματο του κάθε παιδιού
απο τα φανάρια ή άλλες διάφορες επιχειρηματικές
και πάντα αφορολόγητες δραστηριότητες. Κι εγώ
άνεργος 3 χρόνια με την κάρτα του μακροχρόνιου
ανέργου χωρίς ΙΚΑ και υπόχρεος χαρατσιών μέχρι
να μου φάνε μέσω ΔΕΗ το σπίτι μου, να τα βλέπω
όλα αυτά την ώρα που πάω να πάρω βερεσέ τσιγάρα
και απο ένα γλυφιτζούρι για τα παιδιά μου.